اکثر شما هم محلی های عزیز انار سیاهکوه رو به خوبی میشناسین اناری که تا عید نوروز میمونه مهمونایی که از شهر میان و به دیدن اقوامشون میرن اگه خیلی عزیز باشن و از شهر اومده باشن صاحبخونه به انبار اناری میره و از انارایی که با بند به سقف آویزون کرده یکی دوتا میاره و ازش پذیرایی میکنه اناری که با گذشت چند ماه هنوز پوستش نرم و تازه است وقتی که اون رو از وسط نصف میکنی با دیدن دونه های قرمز و آبدارش چنان آب دهانت رو فرو میدی و با اشتهایی فراوان اونو میخوری وقتی که خوردی طوری دستت رنگی میشه که با آب و صابون هم پاک نمیشه اناری که در هیچ جای استان پیدا نمیشه حتی چترود کرمان
همیشه از انار سیاهکوه تعریف کردیم به بهترین دوستان و همکاران صوغاتی آوردیم ولی هیچ وقت به فکر نیفتادیم که با کاشت و تولید این محصول اونو به میدون تره بار و بازار معرفی کنیم وقتی از جلو میوه فروشی رد میشیم کناره میوه ها روی تکه ای کارتن نوشته شده سیب رابر؛ هندوانه ارزوئیه ؛هلو ماهان ؛انار چترود......اما هیچ وقت به ذهن هیچ یک از ما خطور نکرد که اگر انار سیاهکوه رو به بازار عرضه کنیم جایگاهش بالاتر از همه میوه ها قرار میگیره و قیمتش بیشتر
به جای آبیاری گردو و بادامهای کهن سال و خشک شده اونا رو از جا بکنیم و جاشون یک باغ اناری راه بندازیم و تا به ثمر نشستن انار چوب گردو بفروشیم
به جای خرید زمین و آپارتمان در شهر پول هامون رو در زادگاه خودمان سرمایه گذاری کنیم مثل مردم ارزوئیه ؛صوغان و.....
سیاهکوه اکثرا باغاشون مختلط(گردو؛ بادام؛ انار؛زردآلو و ......)است و سن هرکدوم از درختاش دوبرابر سن پدر بزرگامون رو داره و چون از اونا به ارث بردیم و یادگار اجدادمون هستن راضی به بریدن و کندن اونا نیستیم اگر این احساسات رو بیخیال بشیم درختای قدیمی و فرسوده رو بکنیم به جای اونا نهال درخت پرثمر سودآور مثل انار روده ای بکاریم ویه حوض بالا دست باغ احداث کنیم و یه پمپ و راه اندازی آبیاری قطره ای درآینده ای نه چندان دور دست کمی از مردم ارزوئیه و صوغان و....که همیشه حسرت سرمایه هاشون رو میخوریم نداریم
آری خواستن توانستن است اندکی همت باید.....
نظرات شما عزیزان: